Ai ‘poveri vecchi’
di Giovanni Arpino
Travajé l’é un vissi.
Sarà per lon che sun finì a l’ospissi.
Adess travaja gnün
tüti tranquij
a grato, a van an pensiun.
Perché
co an bujusa
la vita l’é diversa
al dì d’ancöj:
tivì, giurnaj, morusa
ch’a ven a trovete, at cunsula,
at porta la bignola.
Capiss pi nen el mund
mi che l’hai travaja
an campagna, an sità,
e am bastava na mnestra,
canté suta na fnestra
la serenada
al post ed na salada.
Adess che l’han tüti ij vissi
mi am saro a l’ospissi.