Crija a j’amis per la sina an val San Martin

di Nino Costa



Vist che n’agioissansa an cumpanìa,
ch’a buta an cör el bunimur pi scet,
l’é lon ch’a ten giojus e an alegrìa
j’Amis ed la Barbera e del dialet;

vist e provà ch’a j’é pa gnente ed mèj
che na sernia ed poeta e prosadur,
duva ch’as trövo ij giuv ansema aj vej,
mac che un bun ostu a fassa l’editur;

vist che ed sicür l’eterna Providensa,
ch’a fila le marele del destin,
dev avej fait, pensand a st’eveniensa,
la Val e la Biundina ed San Martin;

vist e cunsiderà che, se ant la vita
pene e sagrin a teno un poc trop post,
per gross ch’a sìo, j’é pa dulur, na sfita
ch’a scapo nen dnans al perfüm ed n’arost;

vist che ant el mund a val ed pi na paciada,
che ij cunt-curent e ij crüssi dij banché;
vist ch’a val ed pi na buta a l’argalada
che sent-sinquanta rugne da graté;

vist e notà ch’a j’é pi ed na biundina
ant la bela ostatiota ed Muriseng,
dua a v’arlegra un bun odur ed cüsina
e a v’argala el gariot un vin fiameng;

vist tüt son-sì, lon-lì, lon-là, lon-lena,
l’uma decis ed deje n’arcaplà,
ed trovesse, pien ed giget e sensa gena,
tacà na taula prunta e preparà;

tacà na bela taula piemunteisa
carià ed galüparìe sel bianc del lin,
dua le bute ed barbera e cule ed freisa
canto la gloria del Munfrà e ed Türin;

tacà na bela taula a la paisana,
duva ch’a-i sia da beive e da mangé,
perché a mangia fort la gent onesta e sana,
e a beiv robüst per pöi podej canté!

Gnün piemunteis ch’as vanta e ch’as rispeta
a l’avrà el fìdic ed nen vorej vnì;
j’é gnüne scüse: gastrica e buleta
savuma gnanca lon ch’a völo dì.

Basta ch’a-i sia na cita smens ed folìa
cascà drinta a un surghet ed nost servel,
perché ch’a scioda an cör la poesìa,
perché sübit el mund ne smija bel.

Per esse poeta fa pa bisogn de scrive,
e per canté fa pa bisogn ed süst…
Per quat dì al mund ch’i l’abio ancur da vive,
val ed pi un piasì che sent e quatr desgüst!

E adess scuté el Menü, ch’a l’é dritüra
la quintessensa d’un disné da spus:
Antipast assurtì, Mnestra ed verdüra,
Vitel tunà, Früta, Furmagg e Duss.

(El duss, iv lo diruma ant un’urija,
l’é na fiamenga e gran specialità,
ch’a sarà per j’Amis na maravija,
mac che l’amer l’abio lassalo a ca).

Cafè… e vin per cumpleté la festa
e bute e bute tra ij bicer e ij piat;
na mesa buta del butal a testa,
na buta stupa ed cul ch’a flamba, an quatr!

E tüt son-sì mac per vint lire pena,
sensa cunté el bun sang e el bunimur,
sensa cunté, car Amisun, na piena
ed cule robüste e toghe da brindur.

L’adressa mancomal l’é sempre istessa:
nümer 204 ed Val San Martin.
(J’é el 3 per cuj ch’a völo fé pi an pressa,
e el Po per cuj ch’a devo fé ij gatin).

Tranta de Stèmber, Màrtes ed seira, öt ure
e mesa giüste, duva ch’a ferma el 3.
(Per esse puntual l’han pa bisogn ed cure:
j’Amis a l’han la gran virtü dij re).

S’i-i tene a esse dij nosti, deve ardriss,
rispunde prest ch’i abio ed temp an mes,
mandé sold e adesiun a st’indiriss:
… Pinin Pacot, via Stampatori 6.

El Segretari

© 2016 Fondazione Enrico Eandi
Via G. B. Bricherasio, 8 | 10128 - Torino
P.IVA 10168490018
www.fondazioneenricoeandi.it