Lilith

di Anita Giraudi

Im n’arcordo. Co mi i j’era stermà
ant el perfüm dij bosc intërsà ed sul
anduva vujauti, prinsi del piasì,
i l’avìe el mund aj pe, ch’av vorìa bin,
e mi, cuaciunà ant l’umbra,
am sërcava la spa del cherübin.
Iv vardava, la nöit,
cunté le steile, e nen ciamé cos j’ero:
iv vardava bagneve ant j’eve ciaire,
mi ch’i müirìa ed sej
ma i j’era arcunossenta ed me savej.
Miraco un poc ed quaicos cum el magun
i l’hai provalo el di
ch’i l’hai vistve, ti e chila, a mangé el pum.
Per un moment. Mi, ch’i savìa già,
i podìa nen vorejve dui foj,
danà a n’eterna goj.