Otun

di Carlottina Rocco



L’é la fioca ch’a s’avisina,
a l’é el cel ch’a se sculura,
e a-i é n’aria frescolina
ch’as desvija già bunura.

L’é na nebia fina, fina,
ch’a se slarga pian, pianin,
dzura a l’or ed la colina
a la seira e a la matin.

L’é na föja ch’as destaca
giü daj branc dij castagné,
l’é na föja che già straca
a rübata an sel senté.

Tratto da An sla bruva del senté

© 2016 Fondazione Enrico Eandi
Via G. B. Bricherasio, 8 | 10128 - Torino
P.IVA 10168490018
www.fondazioneenricoeandi.it