El Piemunt an facia a la globalisassiun

J’ültime cuntestassiun recent ed Seattle a rapresento n’event franc important per fortì l’assiun piemunteisista. Da là ed quaic depluràbil ecess, lon ch’i l’uma sciairà manifestesse per le stra ed custa sità a l’é staita na voluntà arzulüa a d’ lassé nen che na brancà d’oligarc stra-miliardari e destacà da la vita cutidiana del 99% dj’om a amponeissa al rest del mund sue periculuse voluntà.

Per podej cumprende la mzüra ed son a l’é indispensàbil savej co a se sterma darera “Globalisassiun”, na parola tant pronunsià cuma scüria per la pi part dla gent. Sintetisand, i poduma afermé che a l’é un dje slògan propagandìstic pi eficient dla storia üniversal, ch’a presenta j’anteress ed na part definìa e minuritaria dl’ümanità – j’USA e el rest d’ij pais anglosàssun – cum el bunör ed tüt el mund. E son an travers l’ideja che la tandardisassiun dle manere ed vive dij diferent pòpuj ed la tera a arpresentrà n’inqualificàbil “progress” ch’a ventrìa tuché pi prest ch’as pöl.

Ij vèj efet ed la globalisassiun a sun tüt diferent, e poduma bin mzüreje osservand j’ arzültà ed cust process an sla vita del Piemunt. Pijuma l’esempi pi evident: gnün a podrà neghé che un vetur fundamental ed nosta identità l’é la richësa ed nosta cüsina. A l’é len cumprende che ravagi a prodüv dzura cust element-prinsi ed nosta cultüra le spantiament ancuntrolà del mangé tipo McDonald. Ultra el mangé, el cine, ma dcò je stij müsicaj, le mode e via descurend a smuneisso dj’esempi ed cuma la globalisassiun a bugia sempre an travers l’anientament dle prodüssiun tradissiunaj e del savoir-faire relativ a le mideme. A l’é important cumprende son perché as trata dl’essensa pi profunda del process ed globalisassiun. Custa a pöl nen spantiesse sensa l’omogeneisassiun ed tüte le cultüre per un motiv bin sempi: per duné el màssim ed profit aj mandarin del capital trans-nassiunal, le mercansìe del mund globalisà a dovran imperativament esse desvoidaje ed minca particularità, semplificaje al màssim per podej esse arprudüve e cumersialisà an qualsissìa cantun del pianeta.

Ça va sans dire che bin prest i sentruma dì che la cultüra “auta” a dev esprimse rigurusament an angleis.

E vanta nen esse dij “stalinista” per fortì son: un moderà cume el crìtic gastrunòmic Paolo Massobrio a l’ha perfetament esprimü cust fait an diciarand che “el fast-food per nuj a l’é bergnif, perché a serca ed trunché el raport cun el teritori e la memoria” (La Büsiarda del 30/11/1999). An slargand el discurs, sempe an Piemunt i poduma osservé cuma globalisassiun a völ dcò dì cadene ed licensiament finalisà al trasferiment dle prodüssiun ant ij lög anduva j’ovrié a pölo esse tranquilament despulpà sensa vergogna. A son a fà pendent l’inflüss ed masse d’persune sutaqualificà, mac bune a fé da serv per ij travaj pi elementar, che j’om “progredì” a s’arfüdo ed fé. Lolì cuma cunseguensa ed ne stil ed vita narcutisà e cunfurmista che ij campiun dl’integrassiun globalisà cisso sempre ed pi ant le generassiun pi giuve a travers el cuntrol dij media, andua l’ütilisassiun ed l’angleis a l’é sempe pi oprimenta (magara a la sareisso per sempe “Videomusic”, magara).

L’efet ed custi process dzura el Piemunt e, par cunseguensa, la necessità ed cumbate sensa cumpromess dovrìo esse evident a tüti nuj ch’i l’uma sernü ed fé quaicos per fe nen möire el mund dij nost grand. An mia opiniun, da tüt son a derivo duj ligne prinsipaj per nosta assiun.

1. N’europeism total e militant, perché l’anbrass mortal ed la globalisassiun as pöl evitesse mac an custituend, an tüt el mund, dij grand spassi geopolìtic süficentement armònic e coerent per podej vive an autonomìa sensa dabzogn del mercà mundial (armando el letur interessà a cust argument a ij travaj del grand giürista alman Carl Schmitt). Cust spassi per ij piemunteis a pöl mac esse n’Europa politica, üfissialment bilenga franc-almana, che as desgagia an pressa del grev giuv ed mes sécol d’americanisassiun an esclüdend l’Inghiltera (strütüralment longa manus dla globalisassiun anver el cuntinent europeng) a dà la pina partecipassiun a sue decisiun (W De Gaulle).

2. L’interiurisassiun ed la cussiensa che na bataja ed coste dimensiun as mena fina à la vitoria mac quandi a-i é na ciaira imagin ed chi ca l’é el Nemis. Da na mira piemunteisista a sarìa van e amprodütiv identifiché el nost nemis ant le Stat italian, o, pes, ant j’imigrà che a àbito noste sità.

Per difende la qualità dla vita, cuntra el bàrbar sfrütament ed miliard ed persune, nosta bandiera l’é l’Europa ünìa, nost Nemis as ciama GLOBALISASSIUN.