Sua ecelensa
di Angelo Brofferio
L’istess di che le mìe nosse
Cun Gigin j’hö celebrà.
N’ecelensa ed cule grosse
ed visiteme a s’é degnà:
A mia fumna sans façon
A l’ha ofert sua protessiun:
Che favur, che cumpiasensa!
Che buntà d’un’ Ecelensa!
Chiel a ven a pijé ed mìe növe
Fina due, tre volte al di,
E s’a fioca, o as büta a piöve
Chiel as traten giügand cun mi:
Cun un’aria familiar
Quand am tröva am dis: -me car!
Che favur, che cumpiasensa!
Che buntà d’un’ Ecelensa!
Cun mia fumna, a va pöj dit,
A l’é pien ed mila atensiun;
Suens a l’òpera a la invita,
E ant la logia a-j dà ij bun-bun;
Suens a va cun chila a spass,
A-j dà fina suens el brass:
Che favur, che cumpiasensa!
Che buntà d’un’Ecelensa!
Chiel s’ancorz quand am nöja
Ed bambliné per la sità,
E s’a ved ch’i abia nen vöja
Dop disné ed sürtì d’an ca,
Chiel am öfr so tilbürì
Per ch’i vada un poc per lì:
Che favur, che cumpiasensa!
Che buntà d’un’Ecelensa!
Quand l’han fame andé an Galissia
Segretari ed Legassiun
A mia fumna per amicissia
Chiel fasìa cunversassiun:
A l’ha fina mnà cun chiel
A fé Pasqua ant so castel:
Che favur, che cumpiasensa!
Che buntà d’un’Ecelensa!
Me Carlin ancura an fassa
A l’é tüt, tüt so ritrat:
Chiel lo sölia, chiel lo pnassa,
Chiel as na fa n’afé de Stat;
A lo fa balé suj ginuj,
A lo ciama so maruj:
Che favur, che cumpiasensa!
Che buntà d’un’Ecelensa!
Chiel am trata sensa gena
Cum n’amis, cum un fratel,
Ma quaidün lo buta an sena
Cum s’a füssa un barivel;
Da quaidün i sö ch’as dis
Ch’am fa j’arme de Stüpinis
Che favur, che cumpiasensa!
Che buntà d’un’Ecelensa!
Puoi leggere la poesia dal testo originale qui, tratta dalla quinta edizione del 1858 di Canzoni piemontesi di Angelo Brofferio.