L’aurora dla libertà piemunteisa

di Edoardo Ignazio Calvo

Piemunteis, custa l’é l’ura
ch’i l’uma tüti tant suspirà;
custa l’é la prima aurora
dla nosta libertà.

Adess l’é temp ed mustré ch’i avuma
un cör lìber italian;
adess l’é temp ed mustré ch’i suma
sempre fiöj dij gran ruman.

Libertà da le cadene,
daj torment dla schiavitü
desmentiuma nostre pene,
nostra antica servitü.

Respiruma l’aria püra
d’un cel lìber e seren,
sensa afann, sensa paüra,
nost tiran a-i é pi nen.

Che piasì, pensé ch’i suma
tüti frej e tüti amis!
Che piasì, vëde ch’i avuma
triunfà dij nost nemis!

E el Piemunt, che jer ancura
l’era el ni dj’aristocrat,
vëdlo a fesse an manc d’un’ura
popul lìber democrat!

Fiöj, amis, vuj ch’i sustene
el gran erbu cunsacrà,
vuj ch’i avej drinta ant le vene
el gran fö dla libertà,

pensé pür a custüdive
cun n’ànim da guerier;
guaj s’i vene da andürmive,
… iv desvije carià ed fer.