El machinista

di Nino Costa

Prima (Fervé 1942)

La machina a va nen… Sai pà cosa sia
s’a l’ha quaic rua ch’a locia o quaic arsort
ch’a giöga mal – o n’ingranagg stort
o un pistun rut o un cüssinet ch’a sghija…

fait sta ch’a va nen… L’han bel lüstrela
deje d’öli, ingrassela e fé de sfors,
fin el pi gnoc ed j’ovrié as n’ancorz:
a marcia nen: “a-i é pa da dì – cum’ela?”

Pa ch’i voreisso fela andé ed cariera,
ma ansuma – quand ch’a l’ha ciapà le slans
i ero tüti persuas ch’a andeissa anans…
e invece – trac – a l’é turnà indarera…

Püra – i lo suma – el material l’é bun:
roba nostrana – sòlida e temprà –
ma a-i é quaicos che – pena incaminà –
guarda lì ch’a tla manda a rübatun.

Pa possìbil ch’a renda o ch’a resista
– s’a cuntinua parej… Fumse curagg!
Vist che el difet l’é nen ant ingranagg…
S’i proveisso a cambieje el machinista?

Dop (26 lüj 1943)

La machina a va mej… Sai pà cos sìa
s’a l’han centrà quaic rua o quaic arsort
ch’a giöga mej, se a-i é un pistun pi fort
o un cüssinet ch’a l’ha trovà sue bije…

fait sta ch’a va mej… sensa lüstrela,
deje d’öli, ingrassela o fé de sfors,
fin el pi gnoc ed j’ovrié as n’ancorz:
a marcia méj… a-i é da dì cum é-la.

Pa ch’i pretendo fela andé ed cariera
ma ansuma adess ch’a turna a pijé le slans,
l’uma tüti ant el cör ch’a vada anans
e che mai pi a döva turné indarera…

E püra… el material ch’a l’era bun,
adess l’é già un poc früst e sgangarà
ma a-i é quaicos… che pena incaminà
at la pussa anans, magara a strangujun.

A-j é da speré ch’a düra e ch’a resista
s’a cuntinua parej… Fumse curagg!
Vist ch’a funsiuno turna j’ingranagge
l’é segn… ch’a l’han cambiaje el machinista.