Drinta me cör

di Carlottina Rocco

Drinta me cör a-i é na cansun sarà,
parej ed na rundulina perzunera
ch’a sa pi nen trové la primavera,
ch’a pöl pi nen volé, j’ale slargà.

Cansun perdüa ansema ij sögn sutrà,
suta la sëner ch’a l’ha cuatà la fiama,
parej dla fiur ch’a l’é gelà sla rama,
ch’as dürvrà mai pi al sul dl’istà.

Tratto da Sögn sensa pianà